Η κατάθλιψη δεν είναι πάντα εμφανής και η κόπωση που τη συνοδεύει συχνά περνάει απαρατήρητη. Οι αγαπημένοι μας μπορεί να φαίνονται φυσιολογικοί, ενώ παλεύουν σιωπηλά με βαριά συναισθήματα και εξάντληση. Μία απλή ερώτηση, όπως «Πώς νιώθεις σήμερα;», μπορεί να ανοίξει την πόρτα για ειλικρινή επικοινωνία και να αποκαλύψει τη μάχη που δίνουν καθημερινά.
Το άρθρο αυτό δίνει πρακτικές συμβουλές για το πώς να παρατηρήσουμε σημάδια αόρατης κόπωσης, να προσεγγίσουμε με ευαισθησία και να υποστηρίξουμε όσους αγαπάμε χωρίς να πιέζουμε. Ένα χρήσιμο εργαλείο για να γίνουμε πιο συνειδητοί, πιο υποστηρικτικοί και πιο κοντά στα συναισθήματα των γύρω μας.
Η κατάθλιψη και άλλες ψυχικές διαταραχές έχουν μάθει να κρύβονται πίσω από καθημερινές αφορμές. Πολλοί άνθρωποι που παλεύουν με αυτές δυσκολεύονται να φανούν και οι γύρω τους δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν τα σημάδια, ακόμα κι όταν είναι μπροστά τους.
Μια νεαρή illustrator, η Paulin Palita, που η ίδια αντιμετωπίζει διπολική διαταραχή, προτείνει έναν απλό, αλλά αξιόπιστο τρόπο να εντοπίσει κανείς την ύπουλη κόπωση που συχνά συνοδεύει την κατάθλιψη. Μέσα από ένα σκίτσο που έγινε viral, δείχνει έναν άνθρωπο πεσμένο, εξουθενωμένο, επισημαίνοντας πως η επίμονη κούραση μπορεί να είναι ένδειξη ότι κάποιος χρειάζεται πραγματική βοήθεια.
Η Palita εξηγεί πως οι ψυχικές νόσοι προκαλούν μόνιμη κόπωση. Ο εγκέφαλος των πασχόντων παραμένει σε υπερδιέγερση, δυσκολεύοντας τον ύπνο, με διακοπές ή έντονα όνειρα να προκαλούν συνεχή αϋπνία. Το πρωί ξυπνούν σχεδόν χωρίς ανάπαυση, σαν κατεστραμμένη μπαταρία. Παράλληλα, καταβάλουν υπερπροσπάθεια να συγκεντρωθούν, να ολοκληρώσουν υποχρεώσεις και να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις, ενώ ο εσωτερικός τους διάλογος τους θυμίζει συνεχώς ότι δεν είναι αρκετοί.
Η καθημερινή κούραση που εμφανίζεται ως απάντηση σε οποιαδήποτε ερώτηση, δεν είναι απλώς η ανάγκη για ύπνο ή ανάπαυση. Είναι ένα σιωπηλό μήνυμα, ένα αίτημα για κατανόηση και υποστήριξη. Όταν κάποιος συνεχώς δηλώνει κουρασμένος, ίσως να χρειάζεται κάτι παραπάνω από μια αγκαλιά ή λίγη παρηγοριά — χρειάζεται τη φροντίδα μας και, αν χρειαστεί, βοήθεια από ειδικούς.
Συνεχίστε την ανάγνωση στην επόμενη σελίδα
