Οι ιδιότητες του λωτού, του γλυκού φθινοπωρινού φρούτου
Ο λωτός είναι πλούσιος σε βιταμίνες και μέταλλα, ειδικά σε βιταμίνη C, που ενισχύει το ανοσοποιητικό.
Περιέχει επίσης βήτα-καροτένιο και ζεαξανθίνη, ισχυρά αντιοξειδωτικά που προστατεύουν τα κύτταρα και προσδίδουν το έντονο πορτοκαλί του χρώμα.
Χάρη στις φυτικές ίνες του, βοηθά στη σωστή πέψη και στην αίσθηση κορεσμού.
Έχει χαμηλά λιπαρά και υψηλή περιεκτικότητα σε νερό, κάτι που τον καθιστά ιδανικό για όσους προσέχουν τη χοληστερόλη τους.
Επιπλέον, είναι φυσικά χωρίς λακτόζη και γλουτένη, κατάλληλος για άτομα με δυσανεξίες.
Διαφορές μεταξύ μαλακού και σκληρού λωτού
Και οι δύο τύποι προέρχονται από το ίδιο φυτό, αλλά διαφέρουν στην υφή.
Ο μαλακός λωτός ωριμάζει πλήρως και γίνεται σαν ζελέ, με πολύ γλυκιά και απαλή σάρκα.
Ο σκληρός λωτός μπορεί να φαγωθεί ενώ είναι ακόμη τραγανός, κόβεται εύκολα όπως το μήλο, και έχει πιο ελαφρύ χρώμα και γυαλιστερή φλούδα.
Πώς τρώγεται ο σκληρός λωτός
Οι σκληροί λωτοί ωριμάζουν φυσικά στο δέντρο και μπορούν να φαγωθούν αμέσως μετά τη συγκομιδή.
Η σταθερή υφή τους επιτρέπει να σερβίρονται σε φέτες, ιδανικές για σαλάτες ή σνακ.
Η γεύση τους ταιριάζει υπέροχα με τυριά, ξηρούς καρπούς και πράσινα λαχανικά, ενώ μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε επιδόρπια ή να αποξηρανθούν για υγιεινό σνακ.
Πιθανοί κίνδυνοι και παρενέργειες
Παρότι είναι υγιεινός, ο λωτός περιέχει ταννίνες, που σε μερικούς ανθρώπους μπορεί να προκαλέσουν δυσφορία στο στομάχι αν καταναλωθεί άγουρος.
Πρέπει να τρώγεται ώριμος, ώστε να μην είναι στυφός.
Αν είναι άγουρος, μπορεί να προκαλέσει στυφάδα και δυσπεψία.
Πρέπει να καταναλώνεται ώριμος, όταν η φλούδα του έχει μαλακώσει ή ο καρπός έχει “γλυκάνει”.
Άτομα με τάση για δυσκοιλιότητα ή εντερικά προβλήματα πρέπει να είναι προσεκτικά.
Επίσης, λόγω των φυσικών σακχάρων του, όσοι έχουν διαβήτη ή ακολουθούν δίαιτα χαμηλών θερμίδων καλό είναι να τον καταναλώνουν με μέτρο.
