Λεπτά πριν την εκτέλεσή του ζήτησε κάτι… Ένα γάβγισμα άλλαξε τα πάντα…
.
Αυτές οι επισκέψεις κράτησαν τη Σάρα λογική κατά τους πιο σκοτεινούς μήνες της φυλάκισής της. Ο Μαξ δεν σταμάτησε ποτέ να πιστεύει στην αθωότητά της, ακόμα και όταν όλοι είχαν στραφεί εναντίον της. Ο αρχιφύλακας Κρόφορντ επέστρεψε στο γραφείο του με τα λόγια της Σάρα ακόμα φρέσκα στο μυαλό του. Στα 28 χρόνια που εργαζόταν στη φυλακή, δεν είχε λάβει ποτέ τέτοιο αίτημα. Τα ζώα απαγορευόντουσαν αυστηρά στις περιοχές υψίστης ασφαλείας, ειδικά την ημέρα της εκτέλεσης.
Κάθισε στο γραφείο του και κοίταξε το χοντρό βιβλίο κανόνων της φυλακής. Η σελίδα 247 ήταν ξεκάθαρη. Δεν επιτρέπονται ζώα χωρίς άδεια στις ασφαλείς εγκαταστάσεις υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Η παραβίαση αυτού του κανόνα θα μπορούσε να τερματίσει την καριέρα του, αλλά κάτι στην έκκληση της Σάρα τον αναστάτωνε. Είχε δει εκατοντάδες θανατοποινίτες στις τελευταίες τους ώρες. Οι περισσότεροι παρακαλούσαν για έλεος, διακηρύσσοντας την αθωότητά τους ή επαναστατώντας ενάντια στο σύστημα. Η Σάρα ήταν διαφορετική.
Δεν ζητούσε να της χαριστεί η ζωή. Ήθελε απλώς να αποχαιρετήσει τον σκύλο της. Η Κρόφορντ σήκωσε το τηλέφωνο και τηλεφώνησε στο γραφείο του διευθυντή στο Ώστιν. «Κύριε, έχω ένα ασυνήθιστο αίτημα από τη Σάρα Μίτελ. Θέλει να δει τον σκύλο της πριν από την εκτέλεση». Ο διευθυντής Φίλιπς έμεινε σιωπηλός για αρκετή ώρα. «Ξέρεις ότι αυτό είναι ενάντια σε όλους τους κανόνες μας, Τζιμ; Το ξέρω, κύριε, αλλά είναι μια υποδειγματική κρατούμενη εδώ και 18 μήνες, χωρίς βία, χωρίς προβλήματα».
Είναι το μόνο πράγμα που ζήτησε. Τι σου λέει το ένστικτό σου, Τζιμ; Η Κρόφορντ κοίταξε έξω από το παράθυρο στην αυλή της φυλακής. Το ένστικτό μου μού λέει ότι αυτή η γυναίκα λέει την αλήθεια για κάτι. Δεν μπορώ να το εξηγήσω, αλλά έχω δει πολλούς ένοχους ανθρώπους, και δεν συμπεριφέρεται όπως αυτοί. Άλλη μια μεγάλη παύση. Σου επιτρέπονται 20 λεπτά, αλλά αυτό μένει μεταξύ μας, και πρέπει να ακολουθήσεις το πρωτόκολλο μέγιστης ασφαλείας. Αν κάτι πάει στραβά, θα είναι δική σου ευθύνη. Η Κρόφορντ έκλεισε το τηλέφωνο και κάλεσε αμέσως τη Ρεβέκκα, την αδερφή της Σάρα.
Δεσποινίς Τζόνσον, είμαι ο Φύλακας Κρόουφορντ από το Χάνσβιλ. Πρέπει να φέρετε τον Μαξ στη φυλακή στις 7:00 π.μ. Η αδερφή του έχει λάβει άδεια να τον δει. Η Ρεβέκκα ψέλλισε με μια κραυγή πνιγμού. «Σοβαρά, Θεέ μου. Ευχαριστώ. Η Σάρα θα το εκτιμήσει πολύ. Υπάρχουν αυστηροί όροι», προειδοποίησε ο Κρόφορντ. «Ο σκύλος πρέπει να περάσει από πλήρη έλεγχο ασφαλείας. Αν υπάρξουν προβλήματα, η επίσκεψη θα ακυρωθεί αμέσως». Καθώς ο Κρόφορντ έκανε προετοιμασίες, δεν μπορούσε να ξεπεράσει την αίσθηση ότι αυτή η απόφαση θα άλλαζε τα πάντα.
Μερικές φορές οι πιο σημαντικές στιγμές στη ζωή μεταμφιέζονται σε απλά αιτήματα. Απλώς ήλπιζε ότι δεν έκανε το μεγαλύτερο λάθος της καριέρας της. Στις 7:15 π.μ., η Ρεμπέκα Τζόνσον έφτασε στις πύλες της φυλακής με τον Μαξ. Ο γερμανικός ποιμενικός καθόταν σιωπηλός στο κλουβί μεταφοράς του στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου της, νιώθοντας την ένταση στον αέρα. Τα χέρια της Ρεμπέκα έτρεμαν καθώς υπέγραφε τις φόρμες επίσκεψης. «Ακολουθήστε με στην ασφάλεια», διέταξε ο αστυνομικός Μαρτίνεζ.
Ο σκύλος πρέπει να περάσει από πλήρη έλεγχο πριν πραγματοποιηθεί η επίσκεψη. Ο Μαξ οδηγήθηκε σε ένα αποστειρωμένο δωμάτιο όπου περίμενε η Δρ. Πατρίσια Χάις, η κτηνίατρος της φυλακής, με την ομάδα της. Η Δρ. Χάις ήταν μια σοβαρή γυναίκα γύρω στα 50 που είχε συνεργαστεί με τις αρχές επιβολής του νόμου για πάνω από 20 χρόνια. «Πώς ονομάζεται ο σκύλος;» ρώτησε καθώς άνοιγε το κλουβί. «Ο Μαξ», απάντησε η Ρεμπέκα, «είναι πολύ υπάκουος». Η Σάρα τον έσωσε πριν από δύο χρόνια. Η γιατρός έτρεξε τα χέρια της πάνω από το σώμα του Μαξ, ψάχνοντας για τυχόν κρυμμένα αντικείμενα, ωάρια ή ασυνήθιστα αντικείμενα.
Εξέτασε το στόμα, τα αυτιά και τα πόδια του με αποτελεσματικότητα και επιδεξιότητα. Ο Μαξ έμεινε ακίνητος σαν να καταλάβαινε τη σημασία της στιγμής. «Είναι καθαρός προς το παρόν», ανακοίνωσε η Δρ. Χέι, και μετά σταμάτησε. Τα δάχτυλά της είχαν βρει κάτι στον λαιμό του Μαξ, ακριβώς πίσω από το αριστερό του αυτί. Περίμενε μια στιγμή. Άνοιξε το τρίχωμα και εξέτασε την περιοχή πιο προσεκτικά. Υπήρχε μια μικρή, λεπτή ουλή μήκους περίπου 2,5 εκατοστών. Ήταν σχεδόν αόρατη, εκτός αν ήξερες πού να κοιτάξεις.
«Αυτό είναι περίεργο», μουρμούρισε η Δρ. Χέι, καλώντας τον Διευθυντή Κρόφορντ. «Κοιτάξτε, αυτή η ουλή—είναι χειρουργική, αλλά δεν προέρχεται από κάποια συνηθισμένη κτηνιατρική επέμβαση με την οποία είμαι εξοικειωμένος». Η Γκρόφορντ εξέτασε το σημάδι. «Θα μπορούσε να είναι από τότε που τραυματίστηκε ως κουτάβι». «Όχι», η γιατρός κούνησε το κεφάλι της. «Είναι πρόσφατο. Είναι ίσως έξι μηνών, και είναι πολύ ακριβές για να προέρχεται από ατύχημα. Κάποιος έκανε αυτή την τομή με νυστέρι». Η Ρεμπέκα συνοφρυώθηκε. «Αυτό είναι αδύνατο. Ο Μαξ δεν έχει υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση από τότε που συνελήφθη η Σάρα».
Θα το ήξερα. Ο Δρ. Χα κοίταξε τον Κρόφορντ. Κύριε, το πρωτόκολλο απαιτεί ακτινογραφία για τυχόν ανεξήγητα χειρουργικά σημάδια. Αυτό θα μπορούσε να κρύβει κάτι. Ο Κρόφορντ ένιωσε έναν κόμπο στο στομάχι του. Πόσο καιρό θα πάρει; 15 λεπτά για την ακτινογραφία, κύριε. Ο Κρόφορντ κοίταξε το ρολόι του. Ήταν 7:45 π.μ. Η εκτέλεση της Σάρα ήταν προγραμματισμένη για τις 9:00 π.μ. Της είχε υποσχεθεί 20 λεπτά με τον Μαξ, αλλά τώρα όλα άλλαζαν. «Κάντε το», διέταξε, και καλέστε την ασφάλεια. Θέλω αυτό το δωμάτιο να κλειδωθεί μέχρι να μάθουμε με τι έχουμε να κάνουμε.
Στις 7:45 π.μ., η φορητή μηχανή ακτίνων Χ μεταφέρθηκε με ροδάκια στο δωμάτιο ασφαλείας. Ο Μαξ ήταν ξαπλωμένος ακίνητος στο μεταλλικό τραπέζι καθώς ο γιατρός τοποθετούσε τον εξοπλισμό πάνω από τον λαιμό του. Η μηχανή βούιζε απαλά καθώς κατέγραφε την εικόνα. Όταν η ακτινογραφία εμφανίστηκε στην οθόνη του υπολογιστή, όλοι στο δωμάτιο σώπασαν. «Τι στο καλό είναι αυτό;» ψιθύρισε ο Κρόουφορντ. Εκεί, καθαρά σαν μέρα, ήταν ένα μικρό ορθογώνιο αντικείμενο ενσωματωμένο ακριβώς κάτω από το δέρμα του Μαξ.
Συνεχίστε την ανάγνωση στην επόμενη σελίδα
